Başından sonuna kadar bir ayrıntı denizi. Boğmayan; daha önce dünyayı hiç incelememişim ben yeterince dedirtecek türden. Genellikle genç yazarların düştüğü beylik betimlemeler yapma aymazlığına düşmemiş Ingrid Thobois. Onun yerine keskin bir gözlem yeteneğine dayandığını düşündüğüm, tamamen kendine ait ifadelere yer vermiş. Kitapta günümüze ait bir objeye veya bir konuya denk gelmediğim sürece, sanki çok daha yaşlı veya artık hayatta olmayan bir yazarın eserini okuyormuşum gibi hissettim. Bu bakımdan sıradışı bir tecrübe oldu benim için.
"Ben" in sürekli değişmesi, olayların kronolojik sıraya göre aktarılmış olmaması gibi unsurlar okuyucuyu aktif tutuyor ve gizem son cümleye kadar -hatta sonrasında bile- kaybolmuyor. Fakat yapbozun parçaları bir araya geldikçe insanın içine bir karamsarlık çöktüğünü de belirtmeden geçemeyeceğim.
Bu, yazarın okuduğum ilk kitabıydı, devamı da gelecektir...