Hayatımda okuduğum en karamsar ve en umutsuz roman bu. Jude isimli genç çocukluğundan itibaren okumayı seven ve akademik hayatta bir yer edinmek isteyen bir kişidir. Bu arzusunu gerçekleştirebilmek için doğduğu ve yaşadığı sosyal ve ekonomik koşulları aşması gerekir. Bir yandan mermercilik yaparken diğer yandan okumalarını sürdürür. Fakat koşullar öylesine serttir ki her çabasının sonunda bir hayal kırıklığıyla karşılaşır ve romanın sonunda mermer tozlarıyla kirlenmiş kitaplarının arasında can verir. Kitaplar ulaşmak istediği hayallerini, mermer tozlarıysa mahkum olduğu gerçekleri sembolize eder ve sonunda hayalleri gerçeklere mağlup olmuştur. Hardy bu romanında gerçekten çok hazin bir hikâyeyi anlatır ama hiçbir sayfasında duygu sömürüsü ve ajitasyona yönelmez. Ama okurun yıllarca etkisini hissedeceği bir eser yaratmayı da başarmıştır.