Anthony Storr’un, cinsel kökenli aşağılık ve suçluluk psikolojisinden, fetişizme, eşcinsellikten, teşhircilik ve oğlancılığa kadar cinsel sapmaları incelediği eseri. Kitabın dili oldukça akıcı ve anlaşılır. Horr, ne demek istiyorsa, lafı dolandırmadan oldukça basit bir şekilde ortaya seriyor. Bu konularla ilgili temel bilgilere sahip olunmasa bile, rahatlıkla okunabilecek bir ilk kitap niteliği taşıyor. Horr, Freud’un çalışmalarına yer yer değinmiş, ama hak vermekten ziyade “Freud bu konuda şu çıkarımları yapmış, ama diğer ruhbilimciler katılmıyor” diyerek, diğer ruhbilimcilerin görüşlerini paylaşıyor. Genellikle alıntı yaptığı kişi, cinsel sapmalar tarihine sadece psikoloji alanında değil, kişisel olarak da adını kazıyan Alfred Kinsey. Zaten cinsel sapmalarla ilgili bir kitapta ‘Kinsey’ isminin geçmemesi pek mümkün değildi. Öncelikle kitabın artılarından başlarsak, çocuk ve aile psikolojisi ve bu psikolojinin cinsel yaşamı nasıl etkilediği konusundaki çıkarımlarını oldukça etkileyici buldum. Birçok sapmanın sebebinin, genellikle çocukluk döneminden geldiği iddia edildiği için, bu konu kitapta önemli bir yer tutuyor. Sadece bunun için bile okunabilecek bir kitap. Sapmalar konusundaki çıkarımlarına gelirsek psikiyatri alanında uzmanlaşmış çoğu kişi gibi muhteşem bağlantılar kurup, birçok farklı yol çiziyor Horr. Ama çizdiği yolların sonunu, her sapmada doğru bulmadım. Öncelikle bütün sapmaların, sadece erkeklerde görüldüğü gibi genel bir kanı var kitaptaki görüşlerde. Cinsel sapmalar yaşama konusunda erkeklerin, kadınlara oranla ezici bir üstünlüğü olduğu tartışılmaz bir gerçek. Ama fetişizm sapmasında dâhi bunun erkeklere has bir sapma olduğu, birkaç örnek dışında kadınların bu sapmayı yaşamadığı söyleniyor. Belki o zamanlar örnekler çok değildi ya da televizyonun yaygınlaşmadığı ve internetin bile bulunmadığı dönemlerde yazılmış olmasından dolayı kadınlar günümüzde olduğu kadar fetişizm sapması yaşamıyordu. Bunlara bağlayabiliriz. Ama bugünlerde kadınların, erkeğin penisinden çok daha fazla odaklandığı bölgeler mevcut. Ayrıca araştırmalarda obje fetişisti kadınların sayısı da oldukça fazla. Araştırmalardan şu an aklıma gelen ilginç obje fetişistliklerinden biri olarak, yatağın ucunda bulunan demir topuzlara, sadece bakarak bile haz duyan ve uyarılan bir kadın örneği var mesela. Ayrıca Horr’a göre cinsel dikkat sadece cinsel organlara yöneltilirse ona aşk ilişkisi diyebiliriz. En ufak sapmada dâhi aşk, meşk yalan oluyor ya da partner bambaşka konumlara indirgeniyor. Bu görüşe de şiddetle katılmıyorum maalesef. Bir diğer sorun yaşadığım görüş ise tecavüz. Çeviri hatası olup olmadığını bilmemek ile birlikte, kadınların tecavüz fantezileri geliştirmesinin nedenini “bu zevki merak etmeleri” gibi boyun eğme ve eğdirme fantezisine çok bağlayamadığım bir ifade kullanılmış. Daha sonraki bölümlerde ise bir romanda, karısını kaybetmiş yaşlı bir adamın, nehirde yüzen 12 yaşında bir kıza tecavüz etmesi ve debelenen kızı susturmaya çalışan adamın, kızı yanlışlıkla öldürmesi ve bunun pişmanlığıyla kendi canına kıymasına dair bir anlatı mevcut. Ama “adama kızmamızın yanında, adama biraz üzülmemiz de yazarın başarısı” demiş Horr. Oldukça gereksiz ve rahatsız edici buldum bu yorumunu. Dümdüz, sadece cinsel organlara odaklanmış şekilde bir cinsel yaşantınız yoksa, kesinlikle bir cinsel sapmaya sahipsiniz. Zaten Horr’a göre normal ve sapma arasında bir çizgi çizmek imkansız. Çünkü her insan, ufak ya da büyük, gizli ya da açık bir şekilde sapma tohumlarını taşıyor. O yüzden okurken “ne alaka” diyebileceğiniz bir nokta illaki bulursunuz. Ama dediğim gibi çocuk ve aile psikolojileri arasındaki ilişkiyi incelediği noktalarda oldukça başarılı ve düşündürücü bir kitap.

Cinsel SapmalarAnthony Storr · Yılmaz Yayınları · 1992125 okunma

··

980 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.