Gök Tanrı, yıldızların, Ay’ın ve hatta Güneş’inde üstünde idi. Tanrı’nın yeri, yükseklerin yükseği ve daha yükseği olmayan sonsuzlukta idi. Dua ediş tarzlarında bu inancın etkisi barizdir. Türkler diz çökerek yüzlerini göğe doğru tutup Tanrı’ya dua etmektedirler. Müslüman Türkler hâlâ; ‛yukarıda Allah var’ diyerek bu inancı devam ettirmektedir. Doğu Anadolu yöresinde bu anlamdaki Türk inancının izlerine her tarafta rastlayabiliriz. Kars’ta ‛tavuk bile su içerken yukarı, Allah'a bakar’ tabiri, Allah'ın yukarıda gökyüzünde olduğu inancının bir yansımasıdır.