“Her zaman kendi gücünün, benim de zayıflığımın bilincindeydi. Benim zayıflığımdan ömür boyu faydalandı. Birbirimizi karşılıklı küçümsememize gelince terazi hep ondan yanaydı. Onun yaptığı işlerden iğreniyordum, o benim hayallerimden iğreniyordu, ben onun başarılarını küçük görüyor, o benim başarısızlığımı küçük görüyordu.”
(“Beton / Thomas Bernhard” s.15)