İnsanlığın ilk ilkyazı kadar güzel bir ilkyazın geldiğini görmemekten daha acı ne vardır. İlkyaz, insanın yakınmaları ve yaraları karşısında hem kör hem sağır, kimsenin dönüp bakmadığı yaprak yığınlarında çıtırdayıp duruyordu.
Kulak öbür çıtırtılara uzanmıştı.
Kuşların şarkıya durduğunu görecek, otların bittiğini duyacak vakti yoktu kimsenin.
·
67 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.