Oysa başka bir şafağı bekliyor vurgun yürekler
Kimi gölgelere aldanıp akşamlara kanıyor
Kimi yalnızlığının peşisıra sığınaklar arıyor
Ve geceyi yakıyor kentin sokakları ışık yerine
Ama uzaklar ıslak ellerimizi görmesin diye
İçimizdeki çocuk hep karanlıkta ağlıyor