Hayat kavgasına yiğitçe meydan okuyan bir zeka, hem gönül hem düşünce adamı Cemil Meriç. Sevgili Cemil Meriç’in o hoş, naif üslubu tanıdığım en kibar üslup olabilir. Meriç’i sevmeme sebep olan tek bir cümle “Kitap zekayı kibarlaştırır” sözüydü, aynı zamanda en sevdiğim sözüdür üstadın. Bugüne kadar okuduğum kitaplar arasından atmış bir sayfalık giriş bölümüyle giriş bölümü en uzun olan kitaptı ve aynı zamanda bir o kadarda akıcı olan bir kitaptı. Giriş bölümünde yer yer yazarın hayatından kesitler bulunmakta. Kitapta Türk düşüncesinin haysiyetini ve Türk düşüncesinin benliğini okura kazandırıyor. Cemil Meriç’i Okurken içinizde bir pişmanlık hissiyatı oluyor; daha önce neden okumadım ki diyorum kendi kendime ve utanç duyuyorum.Hayranlık duyulacak vizyonu ve kurduğu o naif cümleler adeta okuru mest etmek için yazılmış gibi. Ne güzel diyor Cemil Meriç: İnsanlar kötüydü, kitaplara sığındım.Kitaplara sığınan o dava adamı genç yaşta(otuz sekiz yaşında) gözlerini kaybeder ama asla davasından, fikirlerini okurlarıyla paylaşmaktan vazgeçmez. Kitabın sonunda bir kanaviçe bölümü var kitabı anlamamızı kolaylaştıracak ve bize yeni lügatlar kazandıracak bir bölüm. Bu bölüm kitabı diğer kitaplardan ayırarak daha mukaddesleştiriyor ve bir ansiklopedi özelliği taşımasını sağlıyor. Ve en sonunda kitabın son bölümünde kitap ile ilgili basında çıkan yazılardan seçmeler var. Bu seçmelerin birisinde Muhittin Nalbantoğlu: “Bazen öyle eserler vardır ki, onları her Türk aydınına adeta zorla okutmak mecburiyeti konmalıdır. Sayın üstadımızın eserleri bu bakımdan en baş sırayı alabilecek kıvamda eserlerden meydana gelmiştir.”diyor. Son olarak kitabı okuyacak arkadaşlarıma keyifli okumalar dilerim, huzurla kalın.

Bu ÜlkeCemil Meriç · İletişim Yayınları · 201821bin okunma

·

40 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.