Yakıcı ölüm yüzünden
Sağımıza oturmuş soğuk kanat
Ama yuttu ağaç, günü ve cevheri
Ve kanat dünyanın inzivası içinde
Soğuk gözlü kız çocuğu
Soğuğun nüfuzuyla mutlak
Yutulmuş yutan
Sonsuza kadar çayırlı
Yüzden azat olmuş toprak kokusu
Işığın yeni olduğu kalbime karşı
Topraklara kapatılmış bir kayık gibi
Ve işte toprak
Kadın apışarasındaki rüzgarın kasılmış kılıcı altında
Sayfa 74 - Oğlak Yayınları
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.