Ben köle doğdum. Onun için erdem dansını, dürüst adam oyununu ilkin kırbaç altında oynadım. Ama Caius bana söylev çekmedi. Elimden tutup sarayına aldı. Siz erdemli Beylere ancak böyle yaklaşabildim. Ve o tiksinç suratlarınızı yakından gördüm. Sizin gibi hiç bir zaman acı çekmemiş, hiçbir gerçek tehlikeye atılmamış insanların iğrenç kokusunu duydum. Soylu giysiler altında kokuşmuş yürekler gördüm; aç suratlar, kaçak eller gördüm. Sizden yargıç olur mu hiç? Ona buna aktöre dersi veren; sevgi düşleri kuran genç kızlar gibi tatlı canından başka bir şey düşünmeyen; ömür boyu yalan söylediğinin bilincine varmadan korkular içinde ölüp gidecek olan sizler mi yargılayacaksınız sınırsız acı çekmiş, her gün binlerce yara alan bir insanı?