Birdenbire tüm yaşamını yalnız geçirdiğini, ne kimsenin onu sevdiği ne de onun kimseyi sevebildiği aklına geldi. Yürümeye başlarken, konuşmayı denediği insanlar ona sert ve tuhaf bir biçimde bakmışlardı. Onun deli ya da çok tuhaf bir adam olduğunu düşündüklerini anlamıştı ve bu düşünce hiç de yanlış sayılmazdı. Herkesin onun varlığından rahatsızlık duyduğunu hissetti; çocukluğunda bile düşünceli, sert karakteri yüzünden kimsenin ona sıcak yaklaşmadığını, kendileriyle aynı seviyede görmediklerini, diğer hiçbir çocuğa benzemediğini hatırladı. Ordınov o anda kendisini bildi bileli herkesin onu tek başına bıraktığını hatırladı ve ona sırtını döndüğünü fark etti.
Sayfa 8 - epubKitabı okudu
··
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.