Son olarak Schopenhouer bize Eflatun’un mağara benzetmesini anımsatır. Şair-filozofa göre mağaranın dışında kalanlarla, döndüklerinde alay edilir; çünkü gözleri karanlığa alışık olmadığından, gölgeleri iyi göremez ve ayırt edemezler. Demek ki dehanın aynı anda iki dünyada da yaşayabilen kişi olduğu söylenebilir. Deha, çıldırmadan, istek dünyasında da, sanat dünyasında da yaşayabilir.
··
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.