İlk Gölgesizler kitabı ile tanıştım Hasan Ali Toptaş ile...
Ve nasıl anlatayım kitabı okurken sanki boyut değiştirdim, bambaşka kapılardan geçtim, etkisi hala üzerimde. Aynı heyecanla seçtim ikinci kitap olarak Kuşlar Yasına Gider kitabını ve üzülerek söylemeliyim çok zor bitirdim.
Yazarın kullandığı sade dil, akıcı Türkçe için diyecek tek bir sözüm yok. Hele yazmak için seçtiği konu, her yüreğe dokunacak, herkesin kendisinden iz bulacağı bir konu. Baba desem yeter.. Hiç birşey söylemeden Baba demek bile dokunur yüreklere...
Ama bunların haricinde itiraf edeyim ki sürekli yapılan tekrarlar okumamı epey zorlaştırdı. Romanlarda tekrarlayan olaylardan, uzun uzun betimlemeleri okumaktan keyif alan bir okuyucu olmama rağmen bu kitaptaki tekrarlar okumamı zorlaştırdı ve kitapla bir bağ kurmamı imkansız hale getirdi.
Kitap çok sevilen bir kitap ve neden bu kadar çok sevildiğini o kadar iyi anlıyor ve kıymet veriyorum ki, lakin benim okumamda ters giden bir şeyler oldu.
Tüm bu yazdıklarım kitap ile tanışmamış olan dostlar için olumsuz bir etki yapmasın, tamamen benim bağ kuramadiğim ya da Gölgesizler kitabından sonra okuduğum için beklentimin çok yüksek olmasından kaynaklanan bir durum.
Belki biraz aradan sonra tekrar yolculuk yapmak ve neyi kaçırdığımı görmek isterim. Sevgi ve saygılarımla...
