Gönderi

Onay Bağımlılığı
Ne çabuk değişiyor iş yerindeki ruh halimiz.. Bir gün kendimizi harika işler başarmış gibi hissederken, ertesi gün yöneticimiz, ekip arkadaşımız yaptığımızı beğenmeyip, eline sağlık demeyince özgüvenimiz sarsılabiliyor. Ya da yaptığımız işi sorguluyoruz. Çevremizdeki insanların düşüncelerinin gürültüsü öyle yüksek ki kendi iç sesimizi duyamıyoruz.. Yakamıza yapışmış onay bağımlılığını söküp atamıyoruz.. Sanki kariyerimizi hava almayan bir kutuya koymuş, kapağını sıkıca kapatmış, başka birine emanet etmişiz de kendi etki alanımız hiç yokmuş gibi.. Malum ailesinden aferin duymak için, birileri bizi sevsin diye başarılı olmaya, iyi bir şeyler yapmaya çalışan çocuklardık biz.. Yetişkin olduk diye içimizde kafasının okşanmasını isteyen çocuk büyümedi ki.. Başarılı bir kariyer yaşamı, içimizdeki güvensiz çocuğun onay beklentisi ve kaygılarını olduğu yerde bırakabilme sanatı biraz da.. Çünkü başkalarının yaptığımız ve düşündüğümüz şeyleri onaylaması için sürekli çabalamak çok can yakıcı! Yetişkin halimizin kendine güvenmesi için çabalamak ise daha anlamlı! Çünkü insan önce kendini onaylayabileceği bir yaşam sürmeli..
·
9 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.