Ağaçların Özel Hayatı geçmişin yasını tutarken, teselliyi gelecekte arayan özel bir kitap. İncecik gövdesine rağmen derinlere kök salmış güçlü bir novella... Ağaçların Özel Hayatı'ndan geriye kalan hüzünlü bir umut türküsü... Kitabın yazar kahramanı Julien, Şili'nin ruhunu taşıyan halk müzisyeni Violeta Parra'nın şarkılarını hatırlıyor. Bu kitabın bana çağrıştırdığı şarkı da Sabah Türküsü oldu: Bir sabahın üç kapısı var göğe Biri umut al umudu ver çocuğa büyütsün Büyütsün de yürütsün. (...) Şiir: Sennur Sezer Alejandro Zambra, 1975 doğumlu, Latin Amerika'nın büyülü gerçeklik sonrası ışığı parlayan yeni dönem yazarlarından. Yalnız ben postmodern edebiyatı sevmiyorum dedikçe son dönemde okuyup sevdiğim Zambra dahil bazı yazarlar ve kitaplarıyla yavaş yavaş yalancı çıkmaya başladığımı görüyor, bundan da gocunmuyorum. Ben bu çelişkiyi çözerim... Kitaptan sevdiğim, küçük bir bölümü de aktarayım. Julien'in kendi kendine, boşluğa konuşan 'deli' kadınlar listesi var. Emily Dickinson bu liste içinde en sevdiği deli... Julien, Emily Dickinson'ın dizelerinin yanına kendi sesini ekleyerek, okumamız için boşluğa bırakıyor... Emily Dickinson'ın dizeleri: Our share of night to bear / Our share of morning "Şimdi bir kez daha, tıpkı bir deli gibi, boşluğa doğru yüksek sesle söylüyor: Hoş görmek, dayanmak, yüklenmek, katlanmak, taşımak, tahammül etmek, sorumluluğu üstlenmek –karanlığı kabullenmek, geceden payımıza düşeni taşımayı bilmek, gecenin bir bölümünü kabullenmek, karanlığı yenmek, ışıktan artakalmak, gecenin içine dalmak, karanlığın sorumluluğunu üstlenmek, gecenin sorumluluğunu üstlenmek”. Bir de 'köprü' metaforu var ki ilginç, okumaya değer...

Ağaçların Özel HayatıAlejandro Zambra · Notos · 2021860 okunma

24 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nry Gnlsn