Bazı şairleri unutmak için uzun bir ara veririm. Tekrar okuduğumda bana hissettirdikleri eski bir dost gibi çıksın sandıktan diye. Birhan Keskin de o isimlerden. Her okuduğumda dilini gönlüme öyle yakın hissediyorum ki, ne güzel bir insandır. Siz de bu hissi yakalamışsınız. Zaten bazı şiir kitaplarının incelemesi olmaz. Teknik kaygılar güdülmeyen kitaplarda insan sadece içini döker ve ben bu tür iç dökmeleri çok değerli buluyorum. Yüreğiniz elem görmesin demek ne kadar doğru bilmem, ama bileğinize kuvvet derim. :)
Evet kesinlikle, benim de okuduğum 2. şiir kitabı oldu ve araya giren zaman sanki hiçbir şey fark etmemiş, bir dostla ara verdiğim muhabbete kaldığımız yerden devam ediyormuşuz gibi hissettirdi.
Bence de yüreğin biraz elem görmesi lazım, öbür türlüsünü de tecrübe ettim ve kendimi öyleyken hiç sevmedim :)) İnsan olduğumuzu hatırlatan üzüntüler meğer ne kadar değerliymiş onu da anladım. Yorumunuz için gerçekten çok teşekkür ederim, sizin de elleriniz dert görmesin :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.