"Öyleyse..." Beksultan tavana asılı duran torsıkı oradan aldı, tostagana kımız koydu. Kemerine bağlı ustura gibi keskin bıçağı alıp başparmağını çizdi ve kızıl kanını tostagana damlattı. Kudaybergen tıpkı bir rüyadaymış gibi ağırdan davrandı, gözünü Beksultan'dan ayırmadan başparmağına bir çizik attı. Kasedeki kımızdan önce Beksultan içti. Ve Kudaybergen çok dikkatle gözlese de onun yüzünde tek bir tiksinme veya yapmacılık emaresi görmedi. Ant kımızını Kudaybergen de yudumladıktan sonra kucaklaştılar. "Kardeşim." "Kardeşim." Rollan Seysenbayev'in KAÇIŞ kitabından...
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.