İskandinav polisiyesinin farklı bir dokusu var, böyle bir kitap bulunca hemen okumaya çalışıyorum. Ben Yalnız Gezerim, serinin ilk kitabı, yazar ilk bölümleri uzun tutarak hem ana karakterleri tanıtımış hem de seriye iyi bir giriş yapmış. Tanıtımların ana karakterlere özel uzun tutulduğunu düşünsem de yazar tüm karakterler için aynı tutumu sergliemiş, bunu kitabı ve karakterleri daha samimi ve gerçekçi hale getirmek için yaptığını diye düşünsem de yer yer sıkıldığımı itiraf etmeliyim. Çok polisiye okumak bir üsre sonra türden hiç zevk almamayı da beraberinde getiriyor, yazarlar farklı şeyler yazmak için katilleri daha da vahşileştirmek gibi basit bir yöntem tercih ediyorlar, sağlam ve etkileyici bir kurgu ile uğraşmak zor olsa gerek. Bu kitapta da biraz bahsettiğim durum vardı, vahşi-polisle oyanayan karakter. Böyle bir karakter yazmaya karşı değilim ancak yazarlar bu sırada çok fazla mantık hatası yapıyor, burada da biraz es geçilmiş noktalar vardı. Kötü de iyi de sayılmayan bir polisiyeydi, yazar seri ilerledikçe iyi işler çıkarabilir, zemin müsait. Baş karakterler ve aralarındaki uyum güzel, iyi kurguyla güzel bir polisye çıkması işten değil.

Ben Yalnız GezerimSamuel Bjork · Pegasus Yayınları · 2016115 okunma

·

44 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Esma T