Tolstoy 67 yaşına geldiğinde yani 1895 yılında oğlu olan 7 yaşındaki Vanichka hayatını kaybeder. Bu duruma çok üzülen ve derin bir iç sıkıntısına düşen Tolstoy’a Moskova Bisikletseverler Derneği bir bisiklet armağan eder. Kaybettiği oğlunun yasını tutarken bir yandan da 67 yaşında olmasına aldırış etmeden Tolstoy, bisiklet sürmeyi öğrenir. Tolstoy, bisikleti aldıktan sonra gündelik normal işlerini tamamladıktan sonra her zaman civardaki köylülerin şaşırmış gözlerine de aldırmadan her sabah aksatmadan kendi evinin bahçesinde bisiklete biner ve sürmeyi öğrenir.
Bu noktada Tolstoy’un 67 yaşında olmasının yanısıra çok uzun ve kar beyazı sakalıyla bisiklet sürmeyi öğrenmeye çalışması bize de “Hiçbir şey için hiçbir zaman geç değildir”
.. der