Öncelikle kitabı çok beğendim ki zaten Arthur Schopenhauer, Nietzsche’nin ilham aldığı ve kitaplarını okuduğu bir felsefecidir. Bu kitabında farklı birkaç konuya değinmiş. Yazarın genel anlamda düşünceleri çok sert ve keskin fakat okurken her ne kadar bu keskinliği görseniz de öne sürdüğü sebepler akla yatkın geliyor fakat bu sefer de kabullenmek istemiyorsunuz; aynı intihar etmenin normal ve herkesin yaşamayı seçmesi gibi intihar etmenin de kişinin seçimi olduğu gibi. Spoiler olarak geçmez sanırım bu söylediklerim ama Schopenhauer’ın bu kitapta hayat ve mutluluk üzerine vurguladığı şey benim anladığım kadarıyla şu (yazdıklarım benim yorumlamamdır kitapta bu cümleler geçmez) : Hayatta kesin bir mutluluk yok; birşeyi çok arzu edersiniz, olmadığında çok mutsuz olursunuz, birşeyi çok arzu edersiniz ve olur, bu sefer de mutlu olamaz ve yine hayatın sıkıcı ve yorucu ortamında yine ıstıraplara düşersiniz çünkü olması için arzu ettiğiniz seyin peşinden koşarken oluşan sıkıntıdan dolayı yaşayacağınız anksiyete bozukluğu sizin yine mutluluğa erişmenize engeldir. Hayatta ıstırapsız ne kadar süre geçirirseniz o kadar mutlu olmuşsunuzdur. Ben kitabi çok beğendim, kesinlikle okumanızı tavsiye ederim.

Hayatın AnlamıArthur Schopenhauer · Say Yayınları · 20102,911 okunma

·

10 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Murat Yorulmaz