Gönderi
Yazarın okuduğum dördüncü kitabı. Yine bu kitabında da şiirimsi bir dil kullanmış ki belki de okumadığım kitapları da öyledir. Yapı Kredi Yayınları yazarın fotoğrafının olduğu bir kitap ayracı ile kitabı satıyor ki kitabı okurken ayracı masanızın üstüne bıraktığınızda, sık sık yazarla göz göze geliyorsunuz. Bu ister istemez stres yapıyor. Adam gibi oku dercesine bakan yazarın fotoğrafını gördükçe böyle duygu yüklü cümleleri kuran insanla hayalimde canlandırdığım insanın örtüştüremediğimi de söylemeden edemeyeceğim. Roman dan çok bir anlatı tarzı var ki, kitabın içinde de anlatıcı rolündeki yazar hatıralarımı yazıyorum diye bir cümlede sarf ediyor. İstanbul’un Çamlıca’sını ilmek ilmek tasvirleyen yazar, bir dönemin belli bir statüye sahip insanın -Hacı Vâmık Bey- yaşantısını, yaşantısındaki garipliklerini, hafif alaya alarak, tüm gerçekliğiyle gözler önüne sermektedir. Kitabın son bölümlerinde yazarın dili daha Türkçeleşmekte ve ders verici nitelikte bölümlerle birlikte müthiş finale imza atmaktadır. Kanımca kitabı okuyanların etkilenme dereceleri yaşları ile doğru orantılı olacaktır. Yaş olgunluğu daha yukarıda olan okuyucular daha fazla etkileneceklerdir. Hatta gençler sıkılabilirler de. Lakin bu benim görüşüm, tamamen yanılıyor da olabilirim.
·
292 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.