Mustafa Kutlu’yu öyle çok seviyorum ki, müptelasıyım diyebilirim. Sadelikte yatan o derinliğiyle ne yazsa okurum. Her bir kitabının konusu, içeriği, muğlak sonları, kapak tasarımları ayrı güzel. Değişmeyen tarafı ise dilindeki naiflik ve samimiyet. Hani böyle hikaye yazmamış da almış sizi karşısına içtenlikle anlatıp inandırıyor, bi taraftan da “şimdi sevgili okuyucu” diye durdurup yazdığının kurmaca bir metin olduğunu hatırlatıyor. Ele aldığı konularla, tarzı ve tavrıyla yeri bambaşka kendisinin. Bu eserinde de yine o şahsına münhasır tavrıyla bizlere kısa film tadında bir hikaye anlatıyor. Seçtiği karakterler, onların ruh dünyaları, beklentileri, korkuları oldukça tanıdık. Onları anlıyoruz, hak veriyoruz. Yazarın, insanı tamir eden bakış açısıyla var edeni hatırlatıyor ve kendi iç sesimizle yüzleşiyoruz. Diğer birçok eserinde olduğu gibi yine memleketi Erzincan’ı betimliyor. Ama öyle bir betimliyor ki sadece resmini çizmiyor, bizi de alıp götürüyor oralara. Tanıdık bir mahallenin tanıdık sokaklarında dolaştırıyor. Hikayeden kopmadan, bilgiye boğmadan öyle güzel öğretiyor, öyle açıyor ki ufkumuzu Mustafa Kutlu, mest oluyoruz. Konu itibariyle aldatılan kadınlar, şehir hayatından kaçış, insanların yalnızlaşması, öze dönüş ve manevi arayışlar gibi daha çok günümüz toplumunun muzdarip olduğu durumlar ele alınmış eserde. Yazar farklı hayatları ortak bir paydada birleştirerek olay örgüsünü başarılı bir şekilde kurmuş. Eserin en önemli tarafı ise bunların yanında işin içine bir şekilde Ahmet Hamdi Tanpınar’ın da dahil edilmesi. Bir röportajında yazarın son hikaye kitabı olduğu ifade edilmiş. Umarım doğru değildir. Çünkü Mustafa Kutlu’nun fikirlerinin öyküye dönüşerek bizlere ulaşmasına ihtiyacımız var. Yoğun hayat temposunda soluklanmak isteyen herkese herhangi bir kitabını terapi niyetine tavsiye ediyorum.

Sevincini BulmakMustafa Kutlu · Dergah Yayınları · 20181,813 okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tuğba