Polisiye bir eseri okuma sürecinde "ne arıyorum","ne bekliyorum" ve "ne buldum" sorularının cevaplarını almayı beklerim. Birinci sorudan başlarsak ben polisiye romanda karmaşık bir olay örgüsü, sağlam bir temel, özgünlük ve iyi bir dil beklerim. Fener Balığı, bir ilk roman olarak "ne arıyorum" sorusuna ve bileşenlerine cevap verebildi, aradığımı bulduğumu söylemeliyim. Kitabın başından sonuna kadar merak unsuru eksilmiyor, iç içe geçmiş olay örgüsü ve kurgu harika, karakterlerin ayağı yere basıyor ve kesinlikle sırıtan bir şey yok. Bu cidden kitabın en büyük artısı "Ne bekliyorum" sorusunun cevabında ise birtakım sıkıntılar yok değil. Anlatımın daha rafine olmasını beklerdim. Görece basit, sade bir anlatım polisiye kurgu için her zaman iyidir, ancak Fener Balığı'nda anlatım biraz basite kaçmış gibi ya da ben beklentiyi yüksek tuttum. Yine eserde, bir polisiye romanda olması gerektiği gibi yanıltıcı, şaşırtıcı ögeler yerindeydi. Ama bir sorun da vardı, kitabın yarısında cinayet çözülmüşken cinayete dair diğer bağlantıların kitabın kalan yarısında anlatılması/çözülmesi, bende kitabın biraz uzatıldığı hissiyatını uyandırdı. Lakin şu da bir gerçek ki, kitap bittiğinde aklımda çözüme ve kurguya dair bir soru işareti kalmadı. Bu kitabın en büyük başarısı. "Ne buldum" sorusunun cevabı için net olarak "aradığımı" diyebilirim. Okurken keyif aldım, birbirinden farklı gibi görünen olayların birbiriyle mantıklı bir düzlemde birleşmesini sevdim, yazarın gözlem yeteneğini ve bunu aktarımını beğendim. Bir ilk roman olarak gayet başarılı buldum. Nuray Atacık, Türk Polisiye Edebiyatı'na nitelikli bir eser kazandırmış. Hep dediğim gibi kadın yazarlarımız polisiye konusunda cidden iyi ve Fener Balığı'da bunu doğruluyor.

Fener BalığıNuray Atacık · Oğlak Yayınları · 201761 okunma

·

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.