Onlar çocuktular... En mükemmel elmasların saflığındaydılar... Ne en ufak bir lekeleri ne de en ufak bir kusurları vardı... Ve ne de en ufak bir günahları... Ama onların saflığı kötülüğün saflığıydı... Kötülük yine işbaşında. Fakat bilinmiyor nerden geldiği. Bomboş bir peyzaj, sonsuz çizgiler, hiçliğin varlığı karmaşası yaşanıyor. Goetz'in vahşice ölümüyle bizim Kasdan ve Volokine'le birlikte katil_katiller peşine düşmemiz başladı soluk soluğa. Acının içinden mucize eseri kurtulmuş genç ve akıllı Volokine,yine av köpeğinden farksız, her ayrıntıyı aklında tutabilen süper bir hafıza, dudak okuyabilen, bir kez gördüğü yüzleri unutmayan, özellikle de düşüncelere, nedenlere, yalanlara derinliğine sondaj yapan bir adamla iş birliği içinde olmak heyecan vericiydi. Bir tarikat... Daha çok "öz" den "arınma" dan, "acının üstünlüğü" nden söz eden ve beslenen bir tarikat. Acı kendini aşmayı, acı çeken bedenin daha güçlü olmayı ve Tanrı'ya ulaşmayı salık veren bir tür araçtı ruh için. İşte Koloni' yi yaratmaktaki sebebi buydu Hartmann'ın. Bir nevi ruhun bedenden yeniden doğması. Tanrı_Acı ve Ruhun yeniden doğması. Yine yine yine aklına, bilgi birikimine ve de ustalığına hayran kaldığımın kanıtı bir kitap okudum. Kendinden emin, sivri;acı ama gerçekçi olayları kurguyla harmanlayarak okuyucusunu mest eden bir kalem. Din, siyaset, toplumsal olaylar, mitoloji, tıp, psikoloji ve daha sayamadığım bir çok konunun hakimi olan bir gerilim_polisiye dehası benim için. Ooooo birrrrrrr idol benim için. Ne yazsa okunur...Kalemi daim olsun efsanenin. Gerilim severler okuyun derim. Teşekkür ediyorum ️️️

KoloniJean-Christophe Grangé · Doğan Kitap · 20096bin okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.