Tazmîn-i Kelâmü’l-Mülûk Mülûkü’l-Kelâm
Gel ey fasl-ı bahâran mâye-i ârâm u hâbımsın
Enîs-i hâtırım kâm-ı dil-i pür-ıztırâbımsın
Dehân-ı goncayı bâz et zebân-ı sûseni ter kıl
Şikest-i tevbeye dahl edene hâzır-cevâbımsın
Gülistandan nümâyan ol çü ma‘nâ-yı bülend ey serv
Bu mevzun kad ile hakkâ ki beyt-i intihâbımsın
Açıl ey fasl-ı dey sen