Gönderi

Kalbimi kırdım ben, artık herkeslikten uzak bir hiçkimseydim. Ne kendim olabilirdim ne de başkasına yaranan biri. İçerimde yüzyıllık ağrıları, şehirlerin hafızasına sinmiş istilalar, yıkılmış kasvetli geceler, içerimde debelenen uğultulu mağaralar var. Hangi hayalim yolunu kaybedip bu mağaralara düşerse oradan bir çığlıkla yok oluşa doğru sürükleniyor..
Sayfa 11
··
251 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.