Hasan Ali Toptaş ile tanıştığım kitap oldu. Son zamanlarda yazarın adının sıkça karşıma çıkması, "Anadolu'nun Kafka'sı" sıfatı ile anılması, çok övgüyle bahsedilmesi sebebiyle artık bir kitabını alıp okumalıyım dedim. Kalemi güçlü bir Türk yazar ile tanışacağımı düşünüp heyecanlanmıştım. Ama ne yazıkki bende müthiş bir hayal kırıklığı oldu :(( Yazar kitapta baba karakteri olan Aziz Bey'i öylesine bir figüran haline getirmiş ki, romanın başından beri Aziz Bey ağzını bıçak açmayan sanki sır küpü soğuk mu soğuk müthiş itici bir karakter oldu benim için. Oğlunun da pek bi farkı yok babadan. Oğlu da bu cansız, ruhsuz figüranı bir o hastaneye bir bu hastaneye götürüp durmakla, sürekli memlekette yanında olmaya çalışarak tekrar tekrar etmekle bağlılığını, sevgisini hissettireceğini sanmış ama başaramamış bana göre. Yahu Aziz bey ilk başlarda ağzı dili olan, gayet kendi işini görüp yapabilen birisi. Baba oğul arasında hiç duygularını dile getiren akıcı bir sohbet, akıcı bir olay olmaz mı? Ne babanın ne de oğulun kendi iç dünyalarından bir kesit, geçmişe dönük bir duygu hesaplaşma yok. Aziz bey kitabın başından beri hastanede yoğun bakımda yatan bitkisel hayat süren biri olsaydı, oğlu da sürekli bu şekilde başında durmaya çalışan biri olsaydı hikaye daha gerçekçi olurdu. Üzgünüm, hiç ama hiç beğenemedim Hasan Ali Toptaş:(

Kuşlar Yasına GiderHasan Ali Toptaş · Everest Yayınları · 201919,9bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gamze