Abim, herkesin hocası, Necdet Hoca, herkesin önünde ağlayabilir miydi? Sahi abim ağlayabilir miydi? Ağlayamazdı. Ağlamamalıydı; çünkü o, Atsız'ın şiirlerindeki
"Iztırap çek inleme... Ses çıkarmadan aşın
Bir damlacık aksa da bir acizdir gözyaşın"
dediği ideal insandı. Ağlamak yakışmazdı ona. O; gücün, kuvvetin, inancın adıydı.