İlk kez bir incelememde gerçekten onaylanma kaygım olmadan yazmaya karar verdim. Çünkü sizinle kendi cümlelerimi paylaşmadan ölürsem ve eğer öldükten sonra bana hayatıma göz atmam için bir şans verilirse ben bu kadar basit bir şeyi bile yapamadığım için üzüleceğim. O yüzden hala zaman varken… Hayatın anlamını sorgularken, bir şekilde bir yerlerde var olma mücadelesi verirken, insanların görünmeye çalıştıkları kişiliklerin ötesini görüp inadına hayattan keyif almaya çalışırken Veronikayla tanıştım. Ve bu kendime gelmemi sağladı. Veronika Ölmek İstiyor… Kitabın konusundan bahsetmek istemiyorum çünkü konusu arka kapağında yazıyor. O yüzden ben bu kitabın ne hissettirdiğine ve ne kattığına değinmek istiyorum. Bence hayata dair yazılmış olan iyi bir kitaptı. Hayat hakkında yoğun bir farkındalık katıyor. Ama o farkındalığı öylece hayatınıza sokmayıp ruhunuza işliyor. Kitapta ilk dikkat çeken hepimizin farkında olduğu ama kimi zaman saçma sapan gülük işlerimizle unuttuğumuz kimi zamanda unutmaya çalıştığımız “ölüm” kavramı. Evet, Ölüyoruz. Her geçen gün daha da yaklaşıyoruz. Mesela şu an bu yazıyı okumaya başladığınız zamana göre ölüme daha yakınsınız. Veronikayla beraber bunu daha da yakından hissediyoruz. Ama ölüme belki bu kadar kızmamalıyız çünkü o olmasaydı şu anın, yaşamın, insanların kısacası etrafımızdaki hiçbir şeyin değeri kalmazdı. Birde herkesi etkilediğini düşündüğüm bir kavram “onaylanma kaygısı” .Buna da değinilmiş. Az önce ölüyoruz dedik ya e peki madem ölüyoruz o zaman neden hala kendi hayatımızı yaşamıyoruz? Neden başkaları tarafından onaylanmayı, kabul görmeyi istiyoruz? Ölümümü kabul etmiyor muyuz ? Yoksa cesaretimiz mi yok? Aslında siz de biliyorsunuz ki cevaplarında bir önemi yok. Çünkü Ölüyoruz… Yaşamak en azından hayatımızda bir kez olsun kendimiz olmaya cesaret etmek zorundayız. Bunu hak ediyoruz. Veronika dışında iki karakter daha var kitapta. Birisi Eduard. Onunla beraber öğrendiğimiz şey hayallerimizi başkaları için bırakmanın sonuçları. O bu bedeli biraz ağır ödemiş ancak bize güzel bir örnek oluşturuyor. Kısa hayatımızda eğer Tanrı kalbimize bir hayal koymuşsa onu gerçekleştirmek zorunda olduğumuzu düşünüyorum. Ve Mari. Onunla toplumun sırf kendilerinden farklı şeyler hissettiği için oluşturduğu “deli” kavramını öğreniyoruz. Ve açıkçası bunun keyfini çıkartıyoruz. Farklılıkları kabul edip onlarla yaşayabileceğimizi görüyoruz. Aslında kitap yaşamın renklerini bize sunuyor. Bu renkleri kullanmadan yaşanan hayata hayat denir mi? Karar vermek, seçmek gerek bir an önce. Her şeyi değiştirebiliriz. Dediğim gibi ölüyoruz, ölüyoruz ama hala biraz zamanımız var.

Veronika Ölmek İstiyor (Mini Kitap)Paulo Coelho · Can Yayınları · 201877,1bin okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ESMER BOTAN