Binler ve binlerle insan, faniliğin bitirmeye bırakmadığı nice işleri çocuğuna bırakmış; nice idealist, hakikat haline getiremediği tasavvurların, düşüncelerin çerçevesine gözleri dikilmiş olarak ölürken yetiştirdiği çocuğunu okşamış; dünyanın ıslah edilemez gözüken düşüklüğü, eksiği, kötülüğü ile karşılaşan binler ve binlerle insan, buna çare olarak -doğan güneşe benzettiği- çocuğa dönmüş, heyecan ve umutla ona sarılmıştır. Nice nimetler var ki bizim için, bizim yaşattığımız vatan ve cemiyet için bir hayaldir. Halbuki onları çocuğumuz mutlaka görecektir deriz.
Sayfa 150Kitabı okudu
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.