Kitaptan etkilendiğim bir çok yer var . Sizinle paylaşmak isteğim kısım ise son sayfadaki son cümleler. Aslında bütün meselenin düşünmekten çıktığı insanın ancak düşünerek varlığını gösterebileceğini ve ve insan düşünmeyi bıraktığında başına gelenlerin de düşünmediğinden geldiğinden bahsediyor. ''Sonuçta Huxley , Brave New Word ' deki insanların başına gelen belaların , bu insanların düşünmek yerine gülmelerinden değil , neye güldüklerini ve düşünmeyi niçin bıraktıklarını bilmemelerinden kaynaklandığını anlatmaya çalışıyordu.'' Kitabı da göz önüne aldığım da genel olarak televizyonun yaptığı şey düşünmeyen sadece izleyen insanlar ortaya çıkarmak.Hayatımızı etkileyen bir unsura dönüşen televizyon,beynimiz de olmayan hikayelere, üzülmeye, olmayan karakterlere özendiğimiz bir dünya oluşturdu. Onlara üzülürken gerçekte var olan şeylere duyarsızlaştık. Düşünmemeye başladık. Başardık. Düşünmüyoruz artık! Aslında düşündüğümüz kadar değil miyiz şu dünyada. Descartes'' Düşünüyorum öyleyse varım ''sözüne çıkmıyor mu bütün yollar? İnsan düşündüğü kadar var olabilir. O zaman siz ne zamandır varsınız ? Yada var mısınız. Bir düşünün !

Televizyon Öldüren EğlenceNeil Postman · Ayrıntı Yayınları · 2020595 okunma

·

14 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.