Üzülerek söylüyorum ama maalesef diğer Oya Baydar kitaplarına nazaran hiç bir tat almadım. Uzakta sürgünde yaşayan kahramanlarımız var. Bu kadar ciddi bir olayın bu kadar silik anlatılması çok bir duygu veremedi. Hangi karakter kim adı sanı hayatı hiç bir şeyi yok. Diyalog yok konuşma yok. Kitap tamamen paragraflardan oluşuyor. Alabildiğince paragraf var kitapta. Bazen okurken o uzun upuzun paragrafların içinde kayboluyorsunuz. Benim ilk Oya Baydar deneyimim olmadığı için diğer kitaplarındaki anlatımı ister istemez aradım. O su gibi akıp giden Baydar kalemi yoktu maalesef. Zaman karakter geçmiş şimdiki ayrımı yok. Her şey içiçe geçmiş kitapta. Ayırması tamamen size kalmış. Evet gerçekten sürgünde olma işkence çekmek oğlunun öldürülmesi bunlar hep o dönemin acıtan yönleri. Ama okurken o duygu bana geçmedi. Üzülerek söylüyorum ki ilk kez bir Oya Baydar kitabını beğenmedim.