Bunlar yoksulluğunuzun gölgeleri. İçinizden yükseldiğini duyduğum ve beni uyandırıp rahiplere ve onların hayat tarzlarına isyan etmeme, tek başına dikilip sizin adınıza yakınmama ve sıkıntılarınızı çekenler için adalet istememe neden olan keder çığlığı bu. Ve onlar beni inançsız olarak görüp manastırdan kovdular..
Ne güzel de ince ince yaşanan haksızlıklara adaletsizliklere dokunuyor Halil Cibran..kesinlikle okumanız gereken bir eser..
