Alakadan sonraki merhaleye 'sevgi 'denir. Kalp sevgiliye doğru eriyip akar ve gün günden şiddetlenerek (gözden) akışı hızlandırır. O dönemde aşık ister ki, cihanın bütün aşıkları yerine aşkı tek başına kendisi soluklansın, bütün yükü insanlığın sırtından alıp omuzlasın. İster ki sevgi denen lezzetin tümünü kalbinde taşısın ve kendinden evvelkilerden ne de sonra geleceklerden kimse ondan bir pay alsın. Hani Hz. Ebubekir'in "Rabbim ! bedenimi öyle büyüt öyle büyüt ki, cehennemi yalnızca ben kaplayayım da orada başka kullarına yer kalmasın !" alicenaplığı gibi bir şey...
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.