Öyküler arasından en sevdiğim Bandosuz Kulak Gezegeni'ydi. Kimisi birden çok duyguyu bir arada yaşatıyordu. Yazarın cümlelerinin kendine özgü bir havası olduğu muhakkak. Ölü bir mantarın, başına gelenleri anlattığı kısımda o etkileyici sürrealizmi en güzel şekilde hissettim.
