Kiraz Ağacı ile Aramızdaki Mesafe, gözlerindeki bir rahatsızlık sonucu yavaş yavaş görme yetisini kaybeden bir kızın bu süreçte yaşadıklarını ve hayata bakışını konu alıyor.
Yavaş yavaş gözlerinizi ya da sesinizi ya da kulaklarınızı kaybediyor durumda olsaydınız neler yapardınız? 9 yaşındaki bir kız çocuğunun hayatın anlamına yönelik bu yolculuğu beni derinden etkiledi.
Arkadaş desteği, doğru yönlendirme, akran zorbalığı, çaresizlik, aile desteği, çocuk ruhu, farkındalık gibi birçok konuda izler bulacaksınız bu romanda. Beni en çok etkileyen kısımlar ise Mafalda'nın kurduğu duyarlı iki arkadaşlık.
"Senin için vazgeçilmez olanı bul Mafalda"
Mafalda tam da bu sayede bazı listeler oluşturuyor kendine ve vazgeçilmez olanın ne olduğunu sorgularken buluyorsunuz kendinizi.
"Bazı haberler insana yanında sarılabileceği bir kedi varken verilmeli"
Tebessüm ve gözyaşıyla beraber okuduğum bu eseri bitirdiğimde kitabın yazarının da aynı hastalığa sahip olduğunu öğrendim. Kitabın bu büyük başarısı biraz da yaşanmışlıktan geçiyor..
Paola Peretti şimdilerde mülteci çocuklara İtalyanca öğretiyormuş. Kendisiyle tanışmak çok isterdim doğrusu. Bir röportajında diyor ki:
"Bu görme kaybından çok, bakış açısının değişimi anlamına geliyor."
Saatlerce üzerine düşünebileceğim bir cümle gerçekten.
Yaşımız ne kadar büyük olursa olsun çok şey hissettireceğini ve öğreteceğini düşündüğüm bu kitap tavsiyemdir. Kapak tasarımı ve ciltlenmesi de gerçekten çok güzeldi. İyi okumalar
