Bu hayatın en büyük gerçeği ölüm.Bilinir ki doğan her insan bir gün bu alemden de göç edecektir. Yaşadığımız hayat ne kadar şatafatlı, makam ve mevki sahibi olursak olalım ölüm acısını şahsidir. Tolstoy, bu eserinde bize ölüme giden süreci öyle bir güzel olay örgüsü ile anlatıyor ki Ivan İlyiç'in o acıları çekerken yanında hissediyorsunuz kendinizi.Ölümden sonra ne yazık ki arkada kalanlar iki üç gün sonra kalan malın derdine düştüğünü de kitabın başında hafif mizah dili ile bize paylaşıyor.Ölen kişinin kendisi olmadıktan sonra bir önemi yok dedirtiyor karakterler ile Tolstoy bize.Kitaptaki karakterler ile 19.yüzyıl Rusya'sından da enstantaneler mevcut.90 sayfalık kitap çok şey anlatıyor.
İyi okumalar.
