Sanki şöyle olduğunu hissettim. Zülfü abiyle kahvemizi aldık yanımıza ve derin bir sohbete koyulduk; hayattan, ülkemizden, aşktan, siyasetten, eğitimden, geçmişten, umutlu geleceğimizden, anlamsız üzüntülerimizden, vs...
Öleceğini bilen başka canlı olmamasına karşın insanoğlunun bu gerçeğe rağmen kendini yıpratmasını konuştuk biraz da.Sohbet tadındaydı, ben çok keyif aldım.
