Tanzimat. bir aydın kıtIığının üzerine geldi: Cumhuriyet, bir diğer aydın kıtlığında kuruldu. Paradoks mu? Kesinlikle hayır. Şimdiye kadar sürüp giden, nesnelerin retina üzerine ters yansımasıdır. düzeltilmesi gerekir. Aydın. kesinlikle tarihin motoru değil. Ancak tarihin kesitleri aydınların kafalarında kuruludur. Bu yüzden her düzen değişikliği bu kafaların da değişmesini gerektirir. Değişmeyen kafalar, Mahmut-ı Adli'nin yaptığı gibi, kesilir. Yalnız kesmek işi bitirmek demek değil: tamamlamak icin yeni kafaları yaratmak zorunlu olur. Bu yüzden Tanzimat yeni aydınını yaratmaya çalıştı: Cumhuriyet, kendi aydını nı yaşatmaya çalıştı. Üçüncü Selim ise kendi aydınını koruyamadı, feda etti. Belki de çok yeni olduğundan ve çok güçsüz kaldığından. Nizam-ı Cedid bir nüve idi: bir anlamda istanbul'da hapis. Bir kural olabilmesi için yayılması gerekiyor. Ancak yayılmanın yeniçeri ordusunun sonu olacağını yeniçeri güruhu biliyor. Levend ciftliğinde , Üsküdar'da, Walt Disney'in çadırı türünden varlığına izin verliyor. Böyle bir varlığın devamına imkan yok. Çünkü salt bu sınırlı varlık bile bır tehlike görünümü veriyor.
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.