Okuduğum en ilginç kitaplardan biriydi. Bana hissettirdiklerini yazabilirim ancak. Çünkü bu kitabın ne tarz olduğunu kestiremediğim nitelikte.
Terk edilmişlik, aldatılmışlık, yalnız bırakılmışlığın resimlerini çizerek anlatıyor. Sanatla var olmak sanatın her alanını görebilmek ona göre şekillenen düşünce gücü.
Şarkılarla yaptığı senfoniye hayran oldum. Kesinlikle hak veriyorum. Dizilere ihtiyacımız yok şarkılarımız yeterince açıkça anlatılıyordu yaşamlarımızı.
Genel olarak beğendim. Zaten çok kısa ve kavram karışıklığına yer verilmiş. Bunun içinde herkesin algısı farklı olucaktır.
