Bir ateş gibi dillerimiz, yakıyor. Belki de ejderhanın ağzından çıkan alev, dilimizle yaktığımız ateşlerin temsilidir... Yakıyoruz kendimizi, kardeşimizi, geçmişimizi; kardeşimizin geçmişini, geleceğini, ân'ımızı.. Şu dil, her şeye dönüyor. Ama meyillerimiz kötüyü konuşmasından yana, neden? Neden hayrı, güzelliği, mutluluğu, neşeyi konuşmak bu kadar zor geliyor dilimize? Dil, kalptekini ikrar edermiş. Asıl problem kalbimizde olabilir mi?Hakikatte "kalbim(iz) temiz" olmayabilir mi? Kimlerin karakterine etiketler yapıştırdık başkalarının gözünde?.. "Yalancıdır, laf taşır, ayyaştır.." Zanlarımız küçücük bir çocuktu; nasıl büyüttük katletmemiz gerekirken? Nasıl deliller topladık, zanlarımızı ispatlamak için.. Halbuki "gözünle görsen" buyuruyordu rahmetellil alemin, "gözünle görsen, gözünü ovuşturup bak." Biz gönlümüzü ovuşturmaktan bile geri durarak ne çok kardeşimizi kaybettik. Ne çok kardeşimizin etini, üstelik ölmüş etini yedik; seve seve.. İğrendik mi gerçekten? Affet Allah'ım affet! Yanıldık, daraldık, içimize düşen öfke ateşini, gıybetle söndürürüz sandık. Affet Allah'ım affet! Bu yangını söndüren su, sabırdı; Sana bırakmak, tevekkül etmekti, unuttuk, vesveselere kulak verdik. Affet.. Gıybet etmenin zararı, bu kadar mı güzel anlatılır.. Zararının göremediğimiz boyutları bu kadar mı güzel gösterilir.. Tiksindim! Gıybetle ilgili okuduğum ilk eser olmamasına rağmen, bu kitapla gıybetten ciddi anlamda tiksindim ve hiç iftar yapmamacasına gıybet orucuna niyetlendim. Zanlarımı küçük çocukken öldürmeye karar verdim ve Rabbimden zanlarımın yerine iyisini (hüsnü zannı) bırakmasını istiyorum.. Sevgili Senai Demirci, hayra davet eden diliniz, hiç susmasın, hayrı güzelliği söylemeye devam etsin, var olun..

Söz YangınıSenai Demirci · Timaş Yayınları · 2008632 okunma

·

38 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ahizer / Ebru Kırılmaz