Söz Yangını Senai Demirci

Sözlerimiz yangın yeri olmuşta haberimiz yokmuş. Öz eleştiri şeklinde yazılmış bu kitabı okurken gözlerini kapatıp ne kadar günaha girdiğini düşünmeden edemiyor insan. Kitabın sonunda 99 Esma 99 Özür bölümündeki dualar çok etkileyiciydi. Belki de helallik isteyecek kadar zamanımız yoktur ya da bizim vardır da gıybetini yaptığımız kardeşimizi helallik istemek için bulamayabiliriz. Allah hepimizi affetsin ve bu günahtan en kısa sürede kurtulmayı nasip eylesin.

لَايُحِبُّ اللّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ

الْقَوْلِ اِلَّا مَنْ ظُلِمَ وَكَانَ اللّهُ سَميعًا عَليمًا

Nisa/148: Allah, zulme uğrayanların dışında, çirkin sözün açıkça söylenmesinden hoşlanmaz. Allah her şeyi hakkıyla işiten, hakkıyla bilendir.

Senai Demirci ile yılllar önce Tıp Bayramında bir öğrenci etkinliğinde kitap söyleşisinde tanışmıştım. İnsanların belki de en çabuk unuttuğu ve şükür imtihanını en çok kaybettiği, Rabbin en güzel lütfu evlat nimetinde; insanların gaflette olduğunu anlatırken; kendi erkek kardeşini her aradığında, kızının kıymetini ve şükrünü hatırlatmak için kardeşine kendi ismiyle –Ahmet- diye seslenmek yerine, -Ayşe’nin babası - diye hitap ettiğini paylaşmıştı. O zamanlar pediyatrı stajında olduğumdan muhtemel, beni çok etkilemişti. Bir erkeğe göre fazlasıyla ince, nezih ve duygusal bir ruhun yazdıklarını merak edip almıştım kitaplarını…
Söz yangını, gıybet ve dedikodu hakkında okuduğum en orijinal kitaptı diyebilirim. Bildiğimiz dini ilmihal bilgilerinden ziyade ahlaken, vicdanen, manen, fıtraten, mantıken ve toplumsal olarak gıybetin çirkinliğini idafe edip, gerçekten hissettiren yazılardan oluşmakta. Eleştirileri itici değil, zira samimane kendisiyle yüzleşmek ve hesaplaşmak niyetiyle yazılmış. Tekrarlar çok olsa da seçilen kelimeler derin ve düşündürücü. Duygu yoğunlukta yazıldığı için arada yorulabilir , biraz sıkılabilirsiniz. Zaten kısa olan kitap aralıklı hatırlamak için de arada tekrar tekrar, parça parça da okunabilir diye düşünüyorum.
Aklımda en çok kalan ifade ise, gıybeti -dedikodu medeniyetinin kanlı ziyafeti- olarak tasvir etmesi…

"Bu zamana kadar ne kadar iğrenç bir şeyle meşgul olmuşum ben!" dedirten bir kitap. Her cümlesi ayrı güzel ayrı estetik ve tabiiki korkutucu. Öz eleştiri niteliğinde olması da ayrı bir incelik, katiyen "siz böylesiniz" demiyor "ben böyleyim, ne yazık ki ben de böyleyim" diyor yazar. İçerisinde aynı şeyleri dönüp dönüp ele almış bu açıdan olumsuz izlenim bıraksa da ele alış tarzı bu açığı kapatıyor bence. Okumayı düşünen arkadaşlar, okusun. Gıybetten daha da nefret edeceksiniz. İyi okumalar...

Kitabı ilk gördüğümde sorduğum ilk soru: Söz yangını mı? Okumaya başladım, sayfalar ilerledikçe aralarında kayboldum adeta, kitabın ismi öyle ince düşünülmüş ki..

Benim için alışılmışın dışında bir kitaptı.Gıybeti cinayete benzetmesi ve öyle bir cinayet ki herkes memnun demesi kadar çarpıcı cümlelerden etkilendim.Yazarını tebrik ederim.Hele Allahın 99 isminin bakış açısı ile gıybeti irdelemesi çok etkileyiciydi.

Gıybet konusunun ele alındığı kitapta aynı anlamı taşıyan ifadelerin benzer kelime/cümlelerle sürekli tekrarlanması kitabı benim açımdan sıkıcı kıldı.