Şermin Yaşar'ı uzun kitaplardan sonra nefes almak için okuyorum. Tek solukta bitirebilceğiniz mükemmel bir kitap.
O kadar iyi kurgulanmış ki gerçek mi hayal ürünü mü olduğunu ayırt edemiyorsunuz. Çünkü yok artık şeytanın aklına gelmez bu dediğimiz şeyleri düşünüyor kitabın baş kahramanı.
Ama gerçek. En çok sonunu sevdim çünkü hep 'sen nasıl bir çocuksun?', 'böyle terbiyesiz çocuk görmedim ben' gibi ithamlarla karşı karşıya kalan bir kızın büyüyüp çok iyi bir yazar olarak karşılarına dikilmesi beni çok mutlu etti.
Kitabı okurken şunu da düşünmedim değil, büyükler çocukları hiç anlamıyor.
Artık anlaşalım. Sevgiyle kalın.
