Ceyhun Atıf Kansu'nun "...yığılmış karanlığın önünde aydınlığın en eski türküsünü söylüyor, dirence ve yüreğe kalmıştır işimiz." dediği şair Hüseyin Avni Dede'nin 1977 yılında çıkardığı şiir kitabı Ben Ölmeden Önce... Benim elimde 1987 baskısı bulunuyor. Rahmetli babam sayesinde kitaplığımda bulunan bir kitap ve çocukluğumdan beri ara ara açar okurum. Baksanız incecik bir kitap ama içine neleri sığdırmamış ki şair? Sakallarından sevdasına, şairliğinden yoksulluğuna, Nazım'dan Orhan Veli'den 2000'lere mesajına... Şiirlerine hayat şartlarının zorluğu, açlık, yokluk, sevda, hasret, umut, en önemlisi de insan sevgisi hakim. O insanları hiçbir şekilde ayrıştırmadan sevenlerden. Kendince insan sevgisiyle ölüme bulduğu çareyi şiirinde: "Yaşamak İyileri ve kötüleri İkiye bölmemektir Ölüme çare buldum İnsanları sevmek hiç ölmemektir" diye anlatıyor. "İnsanlara sevgiyi, barışı, kardeşliği taşıyacağız Biz insanlar için doğduk İnsanlar için yaşayacağız" diyecek kadar insan sevgisiyle dolu bir şair. Şanssızlığı ise şair olmanın belki de günümüz kadar kolay olmadığı bir döneme denk gelmiş olması. Şairlik sevdasıyla yansa da şairliği cebini doldurmaya, sevdiğine kavuşmaya yetmez. İnceden sitemlerini yine taşır şiirlerine. "İnsan kardeşlerimin söylediklerine göre Şairmişim param yokmuş ben bir hiçmişim" "Felek zalim zengin baban ondan daha zalim Ben şairim babam şair görüyorsun fakiriz işte" Tüm olumsuzluklara rağmen umudu elden bırakmaz. "Biraz da Umut" der şair dizelerinde. Şairin dilini Hasan İzzettin Dinamo: “Hüseyin Avni Dede’de lirik bir söyleyiş var. İmgelem çok az iş görüyor. Yaşamın zorluğu, imgeleme yapacak iş bırakmıyor, fırtınanın yerden kaldırdığı taşlar, ağaçlardan kırdığı dallar gibi şâirin yüzüne çarpıyor. Gözlemler, mermiler gibi atılıyor, lirizm alabildiğine yaşamla el ele dipdiri. Şâir, daha çok gözlemlerini şiir diline geçirip sağanak gibi daha sık, daha güçlü taneler olarak dizeliyor.” diye özetlemiş. Benim son olarak ekleyebileceğimse Mavi Dalgalı Yorgun Dalgacı şiirindeki: "Ben bir dalgacıyım Dalgacıyım Dalgacı Dalga Dal" bölümü bana Nazım Hikmet'in Salkımsöğüt şiirindeki "Atları rüzgar kanat... Atları rüzgar... Atları... At..." bölümü çağrıştırıyor her okumamda. Benim severek okuduğum bir kitap. Eğer bulabilirseniz okumanızı tavsiye ederim. Keyifli okumalar...