Sonuna kadar tam bir "yeralti edebiyatı" örneği. Ancak Dostoyevski'nin Yeraltından Notlar kitabı gibi karakterle özdeşleştirmeye çalışmamış yazar. Geçmişi pek anlatmaya kalkmamış ki anlattığı kısımlarda da aynı davranışlarda. Yaptıklarını mantıklı bir neden oturtup, "yazık adama, bak bundan yapıyor" da dememiş. O nedenle okurken kasvetlenmiyor insan.
