Öncelikle, kitabın çevirisi için Evler Şairi'ne teşekkürlerimi sunuyorum. Kitap çevirisi yaptığını da bu şekilde öğrenmiş oldum. Ne büyük adamsın Behçet Necatigil :)
Kitap bir klasik olduğu için okumak istedim. Okuduğuma da kesinlikle memnunum. Yazarın okuduğum ilk kitabıydı, beni bilen bilir yine metrobüste başlayıp metrobüste bitirdiğim kitaplardan oldu; bir de üstüne Kitap Sohbetleri'ne gittiğimde bu kitabın sohbet konusu olduğunu görünce iyice bir neşelendim denebilir.
Kaleme olan aşkın, sefalet getirebileceğini hepimiz biliriz. Aramızda sadece yazar olup bir meslek edinmeyecek kadar cesur kaç kişi var ki şunun şurasında? Karakterimiz bir yazar, çok çok fakir bir yazar hem de. Kitabın adından da anlaşılacağı üzere tüm roman boyunca açlık hissiyle baş başa kalıyoruz. Öyle ki bazen karnımın guruldadığını bile hissettim. Kitap boyunca yer yer duygulandım, yer yer sinirlendim ama betimlemelerin ve tasvirlerin bu denli güçlü olması kitapla aramda bağ kurmama yetti de arttı. Okumanızı kesinlikle öneririm. Neden 10/10 vermedim, çünkü kitap isminden kitap hakkında çok fazla şey tahmin edilebiliyor. Bir kitap bence kendini bu kadar ele vermemeli. Ayrıca sonunun bu kitaba yakışan bir son olduğunu düşünmüyorum; yine de kesinlikle okunmasını tavsiye ediyorum.
