Ben yine mükemmel bir kitap okudum.
Sözcüklere ayıracak vaktim de emeğim de çok diyenlerin romanı. İnsanın, sanki bu dünyada tekmiş gibi, kendinden olmayana, doğaya, hayvana, havaya, suya, taşa olan eziyetine sessiz bir çığlık, bir iç çekiş... Şiir gibi anlatmış Deniz Gezgin,kendi tarzını ve özgünlüğünü ortaya koymuş. Petrolde kanatları yapışan kuşları, çöpten dünyayı, kolu kanadı koparılmış ağacı, doğayı anlatmış. Çok sarsıcı, düşündürücü, yüreğe ve akla dokunan, sorgulatan kısacık bir romandı. Yazarın diğer romanı olan "Ahraz" ı okumalarıma ekledim. Sevgiyle tavsiye ederim.
