"Seninle tanıştığımız ilk günlerde," diye söze başladım. "İkimizin de ilaca, ışığa, güneşe ihtiyacı vardı. Birbirimize sarıldık, güneşi tam ortamıza aldık. Birbirimizin ilacı olduk ve aynı ışıktan, güneşten faydalandık..." Sustum ve gözlerim hâlâ kapalıyken, devam ettim. "Sonraki zamanlarda aramızda gerçekleşen tüm o kötü olaylar sebebiyle birbirimizden uzaklaştık, yalnızlaştık. Işığa, güneşe ihtiyacım var... İlacımı bulmam, güneşimden faydalanmam gerek... Benim güneşe ihtiyacım var Kıvanç."
··
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.