Burjuva düzeninde yoksulluğun mümkün olduğu kadar ortadan kaldırılmak istendiği sanılmasın. Tam tersine, düzgün bir burjuva, servetin eşit olarak dağıtılmamış olmasını çok doğal bulur ve “Tanrı’nın bunu böyle münasip gördüğü ve daima böyle olacağı” inancıyla kendini avutur.