Kardeşimi doğurmak adlı kitabı okurken içinde “yıkanmak istiyorum’dan” alıntılar vardı ve Büşra SANAY çok methedince aldım ve okudum. Tecavüz mağduru 21 kadının hikâyesini anlatan bu kitap, 12 yılda hazırlanmış, büyük bir emeğin ürünü.
Dede, baba, anne, abi, koca, üvey baba, üvey anne, amca, dayı, amca oğlu, hala oğlu, komşu, arkadaş, yabancı, polis ... Cinsel istismarın, tacizin, tecavüzün failleri... Artık herkese tereddütle bakar oldum.
“Aslında kendi kendime hiç durmadan sorduğum soruları yüksek sesle hepimize, yani bütün kadınlara sormak istiyorum” diyor L.
“Neden biz kadınlar bu gibi durumlarda başkasının suçunu ve ayıbını kendimizin suçu ve ayıbı gibi görüyoruz? Neden bunu yapıyoruz? Neden bir türlü ‘biz’ olamıyoruz? ... Hakkımızda ne düşünürler diye veya bir şeyleri koruma adına bu kadar zavallı olabiliyoruz? Bir yerlerde bir yanlışlık var. O yanlışlık sadece bizde değil bunu biliyorum...
Kitap hakkında biraz araştırma yaptığımda Bolu F tipi ceza evine girişinin yasaklandığını okudum. Sebep “cinsel içerikli” kitap oluşuymuş. Tecavüz mağdurlarının hikâyelerinin nasıl cinsel içerikli bir kitap sayılabileceğini tam anlamadım derken aklıma tecavüzcüyü cezasız bırakarak yüreklendiren ceza sistemi geldi.
